Na wczorajszej sesji Rady Miejskiej w Trzebnicy radni, pod wodzą burmistrza Marka Długozimy, przegłosowali uchwałę o przystąpieniu gminy do nowo utworzonego stowarzyszenia „Polonia Trzebnica” jako członka wspierającego. Decyzja ta ma zapewnić klubowi stabilność finansową i preferencyjny dostęp do obiektów sportowych.

Ale w tle kryje się historia pełna zwrotów akcji: likwidacja stowarzyszenia w 2018 r., powstanie kosztownej spółki gminnej, jej spektakularny upadek finansowy, a teraz – powrót do formy stowarzyszeniowej. Krytycy pytają: czy to racjonalna korekta kursu, czy raczej chaotyczne zarządzanie publicznymi środkami? Szczególne kontrowersje budzi dysproporcja w traktowaniu Polonii wobec innego lokalnego klubu – Akademii Piłki Nożnej Talent Trzebnica, która od lat skarży się na dyskryminację i minimalne dotacje.

Historia Polonii Trzebnica: Od tradycji do kryzysu

Piłka nożna w Trzebnicy ma długą i bogatą tradycję. TSSR Polonia Trzebnica przez kilkadziesiąt lat był sercem lokalnego sportu. Klub wychował pokolenia piłkarzy i stanowił dumę społeczności. Były lata, że występował nawet w III lidze, co dla małej gminy było nie lada osiągnięciem.

W 2018 r. jednak wszystko się zmieniło. Burmistrz Marek Długozima uznał, że forma stowarzyszenia jest przestarzała. W efekcie TSSR został zlikwidowany, a w 2019 r. na jego gruzach powstała spółka gminna: Gminny Klub Sportowy Polonia Trzebnica Sp. z o.o. Pomysł na spółkę miał być rewolucyjny: profesjonalne zarządzanie, stabilne finansowanie z budżetu gminy i ambicje awansu. Gmina, za zgodą radnych Długozimy, wpompowała w podmiot ponad 5,2 mln zł – w tym kapitał zakładowy na poziomie 6,2 mln zł. Środki te miały służyć budowie infrastruktury, szkoleniu młodzieży i sukcesom seniorskiej drużyny.

Rzeczywistość okazała się jednak daleka od planów. Drużyna spadła z IV ligi do klasy okręgowej, a spółka zaczęła generować rosnące straty finansowe. Do stycznia 2025 r. bilans był druzgocący. Spółka, mimo milionów z publicznej kasy, nie osiągnęła żadnych sportowych trofeów, a koszty administracyjne – w tym pensje zarządu i utrzymanie biura – pochłaniały kolejne środki. „To marnotrawstwo na skalę, której nie widzieliśmy od lat” – komentowali radni opozycji w styczniu 2025 r. Opozycja w Radzie Miejskiej od dawna krytykowała ten model, wskazując, że roczne dotacje dla innych inicjatyw, jak Akademia Piłki Nożnej Talent Trzebnica, wynosiły zaledwie 1-2 tys. zł rocznie, mimo ponad setki młodych adeptów piłki.

Likwidacja spółki: Koniec „zabawki za miliony”?

Przełom nastąpił na początku 2025 roku. Burmistrz Długozima, być może pod presją opinii publicznej i rosnącego zadłużenia gminy, ogłosił likwidację spółki. Uchwała o rozwiązaniu GKS Polonia Trzebnica Sp. z o.o. trafiła na sesję Rady Miejskiej 29 stycznia 2025 r. Forma spółki okazała się nietrafiona, choć wtłoczono w nią miliony złotych z publicznej kasy.

Na likwidatora spółki powołano dyrektora instytucji podległej burmistrzowi – osobę, która jednocześnie miała stać się inicjatorem nowego stowarzyszenia o nazwie „Polonia Trzebnica”. Proces likwidacji ruszył w 2025 roku, z wpisem do KRS o statusie „w likwidacji”. Koszty? Nieujawnione w pełni. Pytanie brzmi: co stanie się z pozostałym majątkiem. Opinia publiczna nie kryje zdziwienia i wskazuje na brak transparentności w procesie. W tle – brak sukcesów sportowych, strona internetowa klubu wyłączona, a kibice narzekają na chaotyczne zarządzanie.

Nowatorska forma współpracy: Gmina jako „członek wspierający” – ale tylko dla Polonii?

Kulminacja nastąpiła 6 października 2025 r. na XVI sesji Rady Miejskiej w Trzebnicy. Radni z ugrupowania Marka Długozimy przegłosowali projekt uchwały. Gmina Trzebnica została „członkiem wspierającym” nowego stowarzyszenia Polonia Trzebnica, utworzonego zaledwie kilka miesięcy wcześniej. Co to oznacza w praktyce?

• Wsparcie finansowe: w praktyce Gmina może przekazywać dowolne kwoty, jak ironizują krytycy. Brak górnego limitu budzi obawy o niekontrolowane wydatki. Dla porównania, w latach 2021-2023 spółka Polonia otrzymywała rocznie nawet 500 tys. zł dotacji gminnych, podczas gdy inne kluby ledwie tysiące.

• Preferencyjny dostęp do obiektów: stadion, hale i boiska gminne mają być udostępniane stowarzyszeniu na bardzo preferencyjnych warunkach. Doświadczenie uczy, że może to być nawet za darmo i co najbardziej kontrowersyjne, również na wyłączność.

To jedyne stowarzyszenie w gminie z takim statusem. Burmistrz argumentuje, że prawo do „członka wspierającego” mają wszystkie podmioty ze stosownym zapisem w statucie. „Każde stowarzyszenie może to zrobić” – twierdzi Długozima. Nowe stowarzyszenie, mimo braku osiągnięć (ma zaledwie kilka miesięcy), otrzymuje zielone światło na rozwój. W tym czasie inne kluby, jak Akademia Piłki Nożnej Talent Trzebnica z ponad setką wychowanków, w ostatnich latach dostawały rocznie ledwie 1-2 tys. zł. „Czy burmistrz rozdzieli kasę proporcjonalnie? Udostępni obiekty na równych warunkach?” – kolejny raz pytają rodzice młodych piłkarzy.

Dyskryminacja Akademii Piłki Nożnej Talent Trzebnica: lata walki o boisko i sprawiedliwość

Decyzja o wsparciu Polonii nabiera dodatkowego wydźwięku w kontekście wieloletniego konfliktu z Akademią Piłki Nożnej Talent Trzebnica, założoną w 2018 r. przez grupę rodziców i byłych działaczy Polonii, niezadowolonych z poziomu szkolenia w macierzystym klubie.

Akademia, zrzeszająca około 150 dzieci, szybko zyskała uznanie: w niespełna trzy lata otrzymała brązową gwiazdkę w certyfikacji szkółek PZPN – prestiżowe wyróżnienie, którym na Dolnym Śląsku może pochwalić się zaledwie kilka klubów. Docenili ją nawet premier i minister sportu, a PZPN potwierdził wysoki poziom szkolenia. Mimo to, APN Talent od lat zmaga się z dyskryminacją ze strony burmistrza Długozimy.

Dzieci z gminy Trzebnica muszą trenować w sąsiednich gminach, dojeżdżając na zajęcia, co generuje dodatkowe koszty i frustrację. Gmina swego czasu odmówiła informacji publicznej o zasadach wynajmu boisk dla innych klubów, co doprowadziło do procesów sądowych – z wyrokami skazującymi urzędników za naruszenia. W 2019 r. Akademia APN Talent została nawet pominięta w turnieju sfinansowanym z gminnej dotacji, co radni opozycji uznali za „pokaz niedopuszczalnych, niesportowych praktyk”.

Finansowo dysproporcja jest szokująca:

• Klub GKS Polonia Trzebnica: do 500 tys. zł rocznie plus niemal darmowy wynajem obiektów.
  
• Klub APN Talent: 1 tys. zł w 2021 r. (ok. 7 zł na dziecko), 1,5 tys. zł w 2023 r.

To kolejny krok w budowaniu muru i podziałów

W cieniu decyzji o wsparciu dla nowej Polonii Trzebnica, konflikt z Akademią Piłki Nożnej Talent Trzebnica jawi się jako symbol głębszych patologii lokalnego sportu. Z jednej strony – klub z tradycją, wsparty milionami publicznych środków, który po latach nieudolności wraca do łask w formie stowarzyszenia z nieograniczonym wsparciem gminy. Z drugiej – dynamiczna akademia, chwalona przez PZPN, premiera i ministra sportu, która mimo brązowej gwiazdki certyfikacji i ponad 150 młodych adeptów, musi walczyć o każdy metr boiska i grosz dotacji. Dysproporcja jest miażdżąca: setki tysięcy dla Polonii kontra 1-2 tys. zł rocznie dla Talentu – kwota, która ledwie starcza na kilka treningów przy zaporowych stawkach wynajmu.

Ta „wojna” nie jest tylko o piłkę – to spór o równość szans, transparentność i priorytety burmistrza Marka Długozimy. APN Talent, założona przez rodziców rozczarowanych modelem Polonii, stała się ofiarą politycznej zemsty: wykluczenia z obiektów w 2018 r., pominięcia w turniejach, procesów sądowych za odmowę informacji publicznej. Mimo wezwań do integracji, gmina nie ruszyła z mostem – zamiast tego buduje mur, faworyzując jedną strukturę. Rodzice z Talentu, zmuszeni do dojazdów po sąsiednich gminach, pytają: dlaczego ich dzieci, uznane za elitarne przez federację, traktowane są jak intruzi we własnym mieście?